Driss Bou­cif is een fiet­sen­ma­ker in hart en nie­ren en bij­na drie jaar gele­den koos hij ervoor om vol­tijds zelf­stan­di­ge te wor­den met zijn eigen bedrijf ​‘Bou­cif Cus­tom Bikes’. Sinds kort is hij hier­mee terug te vin­den in zijn hoogst­per­soon­lij­ke ate­lier in Stel­plaats. We kij­ken samen met hem terug op de afge­lo­pen jaren en blik­ken alvast voor­zich­tig voor­uit op de toekomst.

Hoe kijk je terug op twee jaar geleden?

Ik zie het nog steeds als een van de mooi­ste din­gen die me over­ko­men is. Ik was juist afge­stu­deerd en had heel veel goes­ting om me vol­tijds met BCB bezig te hou­den. Nét dan kwam er het pro­ject Stel­plaats! Ik was er toe­val­lig bij om het ska­te­park dat er ging komen al eens te chec­ken en dan zag ik dat er mis­schien ook een plaats­je was voor mijn fiet­sa­te­lier. Ik heb echt heel veel geluk gehad dat ik toen die plaats heb gekre­gen en ben daar nog altijd heel dank­baar voor.

Wat zou je anders doen? Welke lessen heb je geleerd?

Ik denk niet dat ik veel anders zou doen moest ik het nog eens mee­ma­ken. Mis­schien zou ik me iets meer pro­be­ren focus­sen op de din­gen die ik het liefst doe zoals cus­tom fiet­sen samen­stel­len en zelf fra­mes las­sen.

Door echt alle fiets­her­stel­lin­gen aan te nemen ben ik heel veel tijd ver­lo­ren aan het pro­be­ren her­stel­len van goed­ko­pe Chi­ne­se brol­fiet­sen (excu­se my French) die bin­nen de kort­ste keren toch terug kapot­gaan. En met het bestel­len van nieu­we onder­de­len voor dure moder­ne fiet­sen ben ik ook veel bezig geweest, ter­wijl ik lie­ver onder­de­len recy­cleer, maar dat gaat enkel bij oude­re fiet­sen van min­stens 20 – 25 jaar gele­den van toen er nog écht duur­za­me din­gen gemaakt wer­den.

Ik heb nu geleerd dat het nood­za­ke­lijk is om soms eens nee te zeg­gen (hoe slecht ik hier ook in ben).

Als ik me vol­le­dig toe­spits op de fiet­sen die ik zelf maak en het her­stel­len en pim­pen van old­school koers­fiet­sen ver­lies ik min­der tijd en kan ik uit­ein­de­lijk ook meer men­sen ver­der hel­pen. Geluk­kig krijg ik ook een soort van her­kan­sing met mijn nieu­we eigen ate­lier en ik ga men uiter­ste best doen om me puur op die old­school ste­vi­ge sta­len fiet­sen te focussen!

Op welke fiets ben je het meest trots?

Ik ben het meest trots op mijn aller­eer­ste fiets die ik maak­te, back in 2011. Dat is een fiets met twee zadels, waar­van het twee­de zadel dan op het ach­ter­ste wiel gemon­teerd is. Zo kan ik altijd iemand extra mee­ne­men en kan die per­soon ook com­for­ta­bel zit­ten. Gelijk een tan­dem, maar dan zon­der dat de twee­de per­soon moet trap­pen. Ik gebruik hem nog steeds met heel veel plezier.

Welk moment was tot nu toe het meest memorabel? Waarom?

Mijn eer­ste sta­gi­air mogen oplei­den, dat was toch wel een gewel­dig gevoel. Fiet­sen maken, dat moet je doen. Je kan erover lezen in boek­jes en op You­Tu­be zoveel je wil, maar uit­ein­de­lijk leer je dat toch het bes­te door gewoon veel fiet­sen te maken.

Je hebt sinds kort een eigen atelier in Stelplaats, hoe voelt dit?

Echt super! Hier­voor had ik al een eigen werk­plaats op Stel­plaats, maar die was rede­lijk moei­lijk bereik­baar en daar kon ik ook niet zo goed men­sen ont­van­gen omwil­le van het lawaai en een beet­je plaats­ge­brek. Nu kun­nen men­sen gewoon langs één en dezelf­de deur bin­nen­ko­men en kan ik rus­tig met ze pra­ten zon­der het lawaai van lui­de machi­nes of het ska­te­park. Ik heb nog niet echt kun­nen ope­nen dit jaar door coro­na, maar het wordt echt een zali­ge werk­plek.

Er is boven­dien veel meer plaats voor een gro­te­re werk­ruim­te dus kan er op het gemak met meer­de­re per­so­nen tege­lijk gewerkt wor­den. Ik werk graag met jon­ge­ren die bv een beroep ver­ken­nen­de sta­ge wil­len doen, of via time out of ande­re programma’s bij mij terecht komen. Nu heb ik hier de ruim­te voor.

Welke band heb je met Stelplaats?

Het is een beet­je mijn twee­de thuis. Ik kom ​‘s mor­gens toe, zie men relax­te ​“col­le­ga’s” en er is met­een sfeer. Er komen de hele dag vrien­den over de vloer om te ska­ten of om ande­re din­gen te doen in de Stel­plaats. In de mid­dag is er altijd wel iemand die een brood­je of een piz­za ofzo mee eet, en na mijn werk kom ik nog eens terug om wat te chil­len in het ska­te­park en even­tu­eel wat din­gen af te wer­ken omdat ik over­dag al te veel heb gechil­led. Ik spen­deer­de er de laat­ste jaren meer tijd dan thuis of waar dan ook, maar steeds met veel ple­zier en in goed gezelschap.

Je stuurde ook een Spotify playlist door, welk nummer is hiervan jouw persoonlijke favoriet?

Floor seats van asap ferg. Doet me den­ken aan whee­lies en daar word ik blij van :)

Welke track zet je op om aan het werk te gaan?

Ik zet gewoon de radio op. Meest­al switch ik tus­sen top­ra­dio voor beats en radio1 voor het nieuws en ​“de wereld van Sofie” in de voor­mid­dag. Tot ik ner­veus word van de slech­te muziek, dan zet ik soms wel Spo­ti­fy op, gewoon op shuffle.

Letterlijk toekomstmuziek, maar welke plaat vraag je aan als we weer mogen gaan feesten?

Salut c’est cool – TONY HAWK. Dat is wel echt een banger.

Welke lessen neem je mee naar 2021?

Mijn gsm is dit jaar even kapot­ge­gaan en ik heb hier­door wel gemerkt hoe vaak ik op mijn gsm zat tij­dens het werk. Mijn scherm­tijd was soms over de drie uur, tij­dens mijn werk­uren. Ja, dan werk je uit­ein­de­lijk maar de helft van de tijd aan fiet­sen. Nu gebruik ik mijn gsm ook nog wel veel, om te bel­len, mai­len en men­sen digi­taal ver­der te hel­pen, maar ik ga pro­be­ren om die scherm­tijd vol­gend jaar toch wel te verminderen.

Inter­view door Anne­lies Rom.
Beel­den door Vijfvoortwaalf.