Vijf­voort­waalf maakt video’s. Video’s waar­in hij zijn artis­tie­ke ei kwijt kan, zon­der geas­so­ci­eerd te wor­den met de mens ach­ter de came­ra. Video’s waar­in hij vol­le­dig zich­zelf kan zijn, zon­der zijn gezicht te laten zien. Hoe hij zelf naar zijn werk kijkt, ver­telt hij aan ons in dit interview.

Je bent nog niet heel lang aan het werk als videograaf. Wat zijn de moeilijkheden als starter in het vak?

Ik heb twee jaar video­gra­fie gestu­deerd in Brus­sel, dus had wel al heel wat ken­nis hier­over. Na twee jaar ben ik gestopt en ben ik zelf­stan­dig begon­nen. Ik heb toen in het begin een paar opdracht­jes hele­maal gra­tis gedaan om wat ver­der te leren, veel You­Tu­be tuto­ri­als geke­ken en mijn vrije tijd gebruikt om te net­wer­ken met mensen.

Welke impact heeft de corona crisis op jou?

In maart was er hele­maal geen werk, alles lag stil. Ik had het geluk om naast mijn video­gra­fie nog een ande­re job te vin­den, maar het was even echt heel moei­lijk. Ik heb een tijd­je een job gedaan die niets met cre­a­ti­vi­teit te maken had, maar tege­lijk was dat ook wel goed om hele­maal los te komen en mijn brein rust te geven.

Waar ben je nu zoal mee bezig?

Momen­teel heb ik ver­schil­len­de pro­jec­ten lopen. Ik ben aan het werk voor 30CC (het cul­tu­re­le cen­trum van Leu­ven) en ook voor Cir­kus in Bewe­ging. Hier­naast werk ik aan een video­clip hier en daar. Ten­slot­te denk ik er ook aan om in febru­a­ri terug te gaan stu­de­ren. Genoeg te doen, dus.

Wat is de belangrijkste tip die je tot nu al kreeg?

Het is goed om soms hele­maal afstand te nemen van jouw cre­a­tie­ve pro­jec­ten, want soms is de inspi­ra­tie gewoon op. Dan is het beter om er even hele­maal mee te stop­pen, in plaats van door te blij­ven gaan met hal­ve idee­ën. Zo’n momen­ten zijn natuur­lijk heel over­wel­di­gend. Toen ik dit mee­maak­te dacht ik echt in mezelf: ​“Doe ik het nog graag?”, maar het was gewoon een teken dat ik te veel opdrach­ten aan­nam. Het is soms gewoon genoeg.

Wat is jouw favoriete werk?

Dan ga ik voor het pro­ject over men­ta­le gezond­heid, in opdracht van MIJN­LEU­VEN. Daar werk­te ik aan, samen met Emma. Een ande­re per­soon­lij­ke favo­riet is een video die ik maak­te samen met Caro, een vrien­din van mij. Deze maak­te ik aan het begin van de lock­down en gaat over het the­ma ​‘een­zaam­heid’. Het was één van de eer­ste keren dat ik mijn eigen gevoe­lens omzet­te naar bewe­gend beeld. Dat voel­de super­goed en ik ben toch wel trots op het resultaat.

Welk nummer heb je echt leren appreciëren in 2020?

Ik kies voor het num­mer ​“San­ti” van Spar­ki. Dit doet me den­ken aan warm weer, met men­sen samen zijn… Dat gevoel mis­te ik wel deze zomer.

Welke lessen heb je geleerd in 2020?

Don’t take any­thing for gran­ted. Toen het even moei­lij­ker ging, en ik heel veel stress had, had ik tege­lij­ker­tijd toch wel een ande­re job en ik was daar wel echt heel blij mee, ook al was het niet de job die ik heel mijn leven wil­de doen. We rea­li­se­ren veel te wei­nig dat we in een luxe­po­si­tie leven. De Wes­ter­se maat­schap­pij is er een­tje die het heel goed heeft, we had­den het erger kun­nen treffen.

Wat neem je mee naar 2021?

Ik koos niet voor niets voor de naam Vijf Voor Twaalf. Het is name­lijk altijd vijf voor twaalf. Als ik iets nice vind, twij­fel ik niet. Ik wil me niet ver­ant­woor­den voor alle keu­zes die ik maak. Ik pro­beer alles uit.

Inter­view door Anne­lies Rom.
Beel­den door Emma Hallemans.